“การศึกษาที่แท้จริง” เว็บตูนน้ำดี สะท้อนปัญหาในระบบการศึกษาอย่างเข้มข้น!!

18 มิ.ย. 2565 00:00

เมื่อครูตีนักเรียนเป็นเรื่องผิดกฎหมาย นักเรียนบางคนจึงอาศัยช่องว่างเหล่านี้ก่อความวุ่นวายภายในโรงเรียน ทั้งบูลลี่ ใช้ความรุนแรง ข่มขู่ และใช้อำนาจกดดัน จนหนักข้อถึงขั้นมีคนตาย ‘กฎหมายคุ้มครองอำนาจหน้าที่ของครูอาจารย์ ฉบับปฏิรูป’ จึงได้รับอนุมัติ “การศึกษาที่แท้จริง” จึงเริ่มต้นขึ้น!

ข้อมูลเรื่อง : การศึกษาที่แท้จริง

เรื่องโดย : แชยงแทก

ภาพโดย : ฮันการัม

เรตติ้งปัจจุบันในWEBTOON :9.90

แนว : แอกชัน

สถานะ : ยังไม่จบ (อัปทุก ๆ วันอาทิตย์)

เรื่องย่อ

ในปี 2011 รัฐบาลมีการประกาศใช้กฎหมายที่ห้ามครูอาจารย์ใช้ความรุนแรงกับนักเรียนโดยเด็ดขาด ทำให้เหล่านักเรียนบางคนอาศัยช่องว่างทางกฎหมายเหล่านี้ก่อความวุ่นวาย ทั้งบูลลี่เพื่อนนักเรียนด้วยกัน ใช้ความรุนแรง แบล็คเมล์ครูอาจารย์ ไปจนถึงขั้นทำให้ครูคนหนึ่งเสียชีวิต รัฐสภาและกระทรวงศึกษาธิการซึ่งรับรู้ถึงความผุพังในสถานศึกษาเหล่านี้ ทำให้ ‘กฎหมายคุ้มครองอำนาจหน้าที่ของครูอาจารย์ ฉบับปฏิรูป’ ได้รับอนุมัติ

ตัวละครหลัก

นาฮวาจิน : เจ้าหน้าที่กรมคุ้มครองอำนาจหน้าที่ครูอาจารย์ เขาได้รับอนุญาตให้ลงโทษนักเรียนด้วยวิธีการใดก็ได้ โดยไม่มีความผิด

คิมกยองมิน : นักเรียนผู้มีฉายาว่า ‘ราชาขี้แพ้แห่งชั้น ม.4’ หนึ่งในเหยื่อของการถูกบูลลี่ในโรงเรียน

รยูจุนฮยอก : นักเรียนหัวโจกผู้เป็นดั่งราชาในโรงเรียน แม้แต่ครูอาจารย์ก็ต้องก้มหัวให้เขา เพียงเพราะมีพ่อเป็น ส.ส.

ชเวคังซอก : รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ นักการเมืองสุดเท่ผู้เป็นที่รังเกียจของนักข่าว

ว่าด้วยสิ่งที่ชอบ

เป็นอีกเรื่องซึ่งเปิดมุมมองของเราในด้านการศึกษามาก ๆ ซึ่งบอกเลยว่า ณ ปัจจุบัน เรื่องการห้ามครูทำโทษนักเรียนด้วยการตีนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่ เพราะมีข่าวคราวออกมามากมายว่าครูมักลงโทษเด็กด้วยความรุนแรงเกินเหตุ กฎหมายนี้จึงถูกประกาศใช้เพื่อคุ้มครองเด็ก ๆ แต่การ์ตูนเรื่องนี้ทำให้เราได้หันมองอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นช่องว่างของกฎหมาย แถมยังเป็นช่องว่างใหญ่เสียด้วย

ข้อแรกที่การ์ตูนนำเสนอคือ กฎหมายนี้กำหนดขึ้นเพื่อให้ครูเคารพสิทธิมนุษยชนของนักเรียน ไม่ลงโทษเกินเหตุ แต่มันกลับทำให้นักเรียนเลวบางคนอาศัยช่องว่างนี้ละเมิดสิทธิมนุษยชนของคนอื่น โดยที่ครูไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ข้อที่สองการ์ตูนเรื่องนี้ทำให้เราเห็นอีกมุมมองหนึ่งของครูที่ต้องปรับตัวอยู่กับกฎหมายนี้ให้ได้ หากเป็นครูทั่วไปก็คงจะอึดอัดที่อบรมสั่งสอนเด็กเกเรไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้ครูบางคนละเลยปัญหาของเด็กโดยเฉพาะในเรื่องการถูกบูลลี่ แม้จะรู้เห็นเต็มสองตา แต่ครูก็ไม่เข้ามาช่วยเหลือหรือแก้ปัญหาใด ๆ ให้ได้เลย ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้ ‘ครู’ มีหน้าที่แค่สอนหนังสือ ไม่ใช่อบรมสั่งสอนให้นักเรียนเป็นมนุษย์ที่ดีอีกต่อไป

เนื้อเรื่องค่อย ๆ ปูทางให้เราอินกับตัวละครและเรื่องราวไปเรื่อย ๆ ไม่ยัดเยียดให้เรารู้สึกอ่านไปเครียดไป แต่ก็ไม่เวิ่นเว้อจนอ่านแล้วหลับ ซึ่งในระหว่างการดำเนินเรื่องนอกจากจะสอดแทรกปัญหาและการเสียดสีระบบการศึกษา รวมไปถึงระบบอำนาจนิยมแล้ว เนื้อเรื่องยังแทรกความฮาผ่านตัวละครอย่าง ‘นาฮวาจิน’ เจ้าหน้าที่รัฐสุดกวนผู้ซึ่งมีคาแร็คเตอร์เรียกเสียงกรี๊ดจากคนอ่านได้ท่วมท้น โดยเฉพาะเขี้ยวทรงเสน่ห์ที่มองทีไรก็ใจละลาย รวมกับการสั่งสอนนักเรียนแบบสุดโต่งแบบที่คนอ่านเดาไม่ได้เลยว่าเขาจะใช้วิธีอะไรทำให้เด็กเกเรเหล่านั้นสำนึก และยิ่งอ่านเราก็ยิ่งเซอร์ไพรส์กับวิธีการของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ

เนื้อเรื่องพูดถึงการใช้ความรุนแรงและการทำโทษนักเรียนมันจึงขาดฉากแอกชันไม่ได้ ซึ่งงานภาพไม่ว่าจะเป็นท่าต่อสู้ สีหน้าตัวละคร มุมกล้อง หรือการใช้แสงสีเป็นเอฟเฟคต์ก็ทำออกมาได้ดีเยี่ยม เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งจุดขายอันดับต้น ๆ ของการ์ตูนเรื่องนี้เลยก็ว่าได้

ว่าด้วยสิ่งที่ไม่ชอบ

จุดสังเกตหนึ่งคือ แม้ว่าตอนนี้เนื้อเรื่องจะดำเนินไปหลายสิบตอนแล้ว แต่สำหรับคนที่ตามอ่านตลอดแล้วต้องใช้เวลารออาทิตย์ละ1 ตอนจึงค่อนข้างขัดใจ ใครกลัวค้างก็แนะนำให้ดองกันไปยาว ๆ แล้วค่อยกลับมาอ่านใหม่ก็ได้เช่นกัน

สรุป

เป็นการ์ตูนที่สะท้อนปัญหาสังคมที่ควรค่าแก่การอ่านอีกเรื่อง เปิดมุมมองอีกมุมให้คนได้เห็นว่ากฎหมายซึ่งถูกเขียนขึ้นเพื่อปกป้องนักเรียนจากการถูกลงโทษอย่างรุนแรงของครู แม้จะดีต่อตัวนักเรียนแต่ในขณะเดียวกันก็เป็นเหมือนดาบสองคมที่ทำให้นักเรียนบางส่วนถูกละเลยไม่ได้รับการสอดส่องดูแลจากครูอาจารย์ ต้องตกเป็นเหยื่อของการถูกบูลลี่และทำร้ายร่างกาย

อีกทั้งยังทำให้หน้าที่ของครูทำได้เพียงสอนหนังสือไปวัน ๆ ใครสนใจจะเรียนก็เรียน ใครไม่สนใจก็ก่อความวุ่นวายไปเรื่อยโดยที่ครูไม่สามารถทำอะไรได้ และคำพูดที่ว่า ‘ได้ดีเพราะไม้เรียว’ สามารถใช้ได้ทุกยุคทุกสมัยหรือไม่ เราว่าการ์ตูนเรื่องนี้สามารถให้คำตอบได้แน่นอน