เชื่อว่า หลายคนคงเคยพูดคำว่า ไม่เป็นไร อโหสิกรรมให้ เวลาที่คนอื่นมาทำไม่ดีกับตัวเอง ไม่ว่าจะตั้งใจทำหรือไม่ก็ตาม

คำว่า อโหสิกรรม มีความหมายรวม ๆ ว่า กรรมที่เลิกแล้วต่อกัน ไม่ส่งผลแก่ผู้กระทำอีกต่อไป ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน ๆ

การขออโหสิกรรม คือการขอโทษในสิ่งที่ตนทำผิดต่อผู้อื่น ส่วนการให้อโหสิกรรม คือ การให้อภัยต่อความผิดพลาดพลั้งที่ผู้อื่นกระทำต่อตน ไม่จองเวรซึ่งกันและกัน

สิ่งสำคัญก็คือ การขออโหสิกรรมต้องมีความสมัครใจ (ไม่ใช่บังคับขู่เข็ญ) และการให้อโหสิกรรม ก็ต้องมีการยกโทษให้ อภัยให้ ด้วยใจจริง จึงจะเห็นผล

อย่างไรก็ตาม คนส่วนมากนั้น มักจะขออโหสิกรรมแบบขอไปที หรือไม่ก็เจือด้วยโทสะแฝงในใจลึก ๆ ขณะที่คนให้อโหสิกรรม ก็ไม่ได้ให้ด้วยใจจริง ทั้งหมดนี้จะส่งผลให้การอโหสิกรรมได้ผลไม่เต็มที่

***คำอธิษฐานอโหสิกรรม***

“ข้าพเจ้า.....(บอกชื่อ)...ขออโหสิกรรม กรรมใดที่ทำแก่ผู้ใด ในชาติใด ๆ ก็ตาม ขอให้เจ้ากรรมและนายเวร จงอโหสิกรรมให้กับข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อไปเลย แม้แต่กรรมที่ใคร ๆ ได้ทำกับข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น และขอยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อไป ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้าและครอบครัว บุตรหลาน ตลอดจนวงศาคณาญาติ และผู้มีอุปการคุณของข้าพเจ้า จงมีความสุข ความเจริญ ปฏิบัติแต่สิ่งที่ดี และสิ่งที่ชอบด้วยเทอญ”